Wipneus en Pim vinden een tuitkannetje
B. G. van Wijckmade
1976
80 pagina's
Illustraties: Herman Ramaekers
Dit is het laatste boekje dat door Herman Ramaekers is geïllusteerd.
1976
80 pagina's
Illustraties: Herman Ramaekers
Dit is het laatste boekje dat door Herman Ramaekers is geïllusteerd.
< boekje nr. 29 | boekje nr. 30 | boekje nr. 31 >
Het verhaal:
Wipneus en Pim zijn aan het werk in het bos, als ze een merkwaardig kannetje vinden. Wat is het voor iets? Waar is het voor? Ze vragen het aan professor Alfabet. Het blijkt een tuitkannetje te zijn uit het land van de Tuitertjes. Ze praten er ook over met koning Goedhart. Iedereen is het over eens dat het gevonden tuitkannetje moet worden teruggebracht. Gelukkig heeft de koning een kaart waarop staat waar Tuitertjesland ligt.
Wipneus en Pim gaan op de tandem richting Tuitertjesland. Ze overnachten in een oud hutje op de hei. 's Nachts probeert een zwerver hun fiets te stelen, maar het lukt de slimme Wipneus en Pim om de dief te vangen. De dief heet IJdeltuit en komt uit Tuitertjesland! Hij is het land ontvlucht, omdat de koning en koningin zo streng zijn. Bovendien heeft hij het tuitkannetje van de koningin gestolen en nu durft IJdeltuit niet meer terug. Dat kan allemaal wel waar zijn, maar Wipneus en Pim vinden wel dat IJdeltuit straf heeft verdiend. Daarom brengen ze hem naar koning Sjarbon van de kolenmannetjes, zodat IJdeltuit een gepaste straf kan krijgen. Wipneus en Pim gaan daarna verder naar het land van de Tuitertjes. Ze merken al gauw dat het er daar inderdaad streng aan toegaat. De koningin is natuurlijk blij dat ze haar kannetje terugkrijgt. En Wipneus en Pim zijn blij als ze weer in hun eigen land terug zijn. Ze vertellen natuurlijk weer in geuren en kleuren over hun geweldige avontuur.
Wipneus en Pim gaan op de tandem richting Tuitertjesland. Ze overnachten in een oud hutje op de hei. 's Nachts probeert een zwerver hun fiets te stelen, maar het lukt de slimme Wipneus en Pim om de dief te vangen. De dief heet IJdeltuit en komt uit Tuitertjesland! Hij is het land ontvlucht, omdat de koning en koningin zo streng zijn. Bovendien heeft hij het tuitkannetje van de koningin gestolen en nu durft IJdeltuit niet meer terug. Dat kan allemaal wel waar zijn, maar Wipneus en Pim vinden wel dat IJdeltuit straf heeft verdiend. Daarom brengen ze hem naar koning Sjarbon van de kolenmannetjes, zodat IJdeltuit een gepaste straf kan krijgen. Wipneus en Pim gaan daarna verder naar het land van de Tuitertjes. Ze merken al gauw dat het er daar inderdaad streng aan toegaat. De koningin is natuurlijk blij dat ze haar kannetje terugkrijgt. En Wipneus en Pim zijn blij als ze weer in hun eigen land terug zijn. Ze vertellen natuurlijk weer in geuren en kleuren over hun geweldige avontuur.
Pim geeft zijn vondst aan Wipneus.
Nog groter wordt de snelheid.
... nu zal de beslissing vallen.
'Maar dat is van mij!' roept koningin Tuitekruid uit.